Russische taal leren, Les Russisch Apeldoorn

Groningen

Friesland

Drenthe

Overijssel

Deze site wordt verder uitgebouwd. De bedoeling is dat u dan kunt zoeken op regio, plaatsnaam, soort cursus, enz.,

Het Russisch (русский язык; transliteratie: russkij jazyk; Russische uitspraak: ['ru.skʲi jɪ.'zɨk]) is een van de grootste talen ter wereld en de grootste cultuurtaal in Europa. Het Russisch behoort tot de Indo-Europese taalfamilie. Binnen deze taalfamilie behoort het tot de Slavische talen. Het Russisch vormt samen met het Oekraïens en het Wit-Russisch de Oost-Slavische taalgroep.

Het Russisch maakt gebruik van een variant van het cyrillische alfabet, dat in zijn huidige vorm bestaat sinds 1918, toen het alfabet werd hervormd en enkele lettertekens zijn afgeschaft. De laatste grote spellingshervorming is doorgevoerd in 1956. Het huidige Russische cyrillische alfabet telt 33 letters:
А а Б б В в Г г Д д Е е Ё ё Ж ж З з И и Й й
К к Л л М м Н н О о П п Р р С с Т т У у Ф ф
Х х Ц ц Ч ч Ш ш Щ щ ъ ы ь Э э Ю ю Я я
[bewerken] Fonetiek en fonologie

Het Russische klanksysteem kent vijf klinkers en zesendertig medeklinkers. Het Russische klanksysteem heeft twee kenmerkende eigenschappen: vocaalreductie en een fonologische oppositie tussen "harde" en "zachte" medeklinkers.
[bewerken] Harde en zachte medeklinkers

De meeste medeklinkers komen voor in een zogenaamde harde en zachte (gepalataliseerde) variant. Het verschil tussen hard en zacht is betekenisonderscheidend en weerspiegelt zich in de spelling. Bij de uitspraak van een gepalataliseerde medeklinker beweegt de tong zich richting het harde verhemelte, waardoor een lichte j-klank te horen is. Zo klinkt de zachte n zoals de nj (ɲ) in het Nederlandse woord "oranje".
[bewerken] Klinkerreductie

De beklemtoonde lettergreep wordt halflang uitgesproken, de onbeklemtoonde lettergrepen kort. Het woordaccent heeft in het Russisch grote gevolgen voor de uitspraak; dit verschijnsel wordt vocaalreductie genoemd. Door vocaalreductie valt een aantal klinkers buiten de klemtoon samen en worden ze minder geprononceerd, "doffer" uitgesproken. Reductie treedt na harde medeklinkers op bij de /o/ en de /a/ (die samenvallen tot [a] of [ə]); na zachte medeklinkers vallen /e/, /a/ en /i/ samen tot een korte i. De /u/ en de y kennen geen reductie.

Hoe verder een klinker van de beklemtoonde lettergreep af staat, hoe meer hij onderhevig is aan reductie, klinkers ná de klemtoon worden meestal volledig gereduceerd. Zo wordt een onbeklemtoonde o uitgesproken als [a] als hij vlak voor de beklemtoonde lettergreep staat; staat hij verder weg, klinkt hij als [ə]. Het woord молокó ("melk") wordt zodoende uitgesproken als [məla'ko], вóдка ("wodka") als ['votkə]. Klinkers aan het begin van een woord worden echter niet volledig gereduceerd: автомáт klinkt als [aftamat].

Grammatica

Naamvallen

Het Russisch is een taal die een hoge mate van flexie kent; dit betekent dat woorden veranderen al naargelang hun grammaticale functie in de zin. Hierbij vervullen de naamvallen een sleutelrol. Het hedendaagse Russisch kent zes naamvallen: nominatief, genitief, datief, accusatief, instrumentalis en prepositionalis/locatief. Het Russisch kent drie woordgeslachten: mannelijk, vrouwelijk en onzijdig, die in de regel morfologisch gemarkeerd zijn. In de verbuiging wordt onderscheid gemaakt tussen de geslachten en tussen enkelvoud en meervoud, wat resulteert een groot aantal uitgangen. Na de hoofdtelwoorden twee, drie en vier wordt het zelfstandig naamwoord in de genitief enkelvoud geplaatst, wat als een overblijfsel van een dualis wordt beschouwd. Het Russisch kent geen lidwoorden, maar kan middels woordvolgorde bepaaldheid of onbepaaldheid uitdrukken.
[bewerken] Werkwoorden

Het Russische werkwoord kent drie tijden: de tegenwoordige, verleden en toekomende tijd. De tegenwoordige en toekomende tijd worden vervoegd naar persoon (1e, 2e, 3e) en getal; iedere persoon heeft zijn eigen uitgang, waardoor het persoonlijk voornaamwoord meestal kan worden weggelaten. In de verleden tijd wordt onderscheid gemaakt tussen mannelijk, vrouwelijk, onzijdig enkelvoud enerzijds en meervoud anderzijds. Er zijn twee typen vervoegingen, hoewel binnen deze hoofdtypen afzonderlijke vervoegingen zijn aan te wijzen. Eén van de moeilijkste onderdelen van de Russische grammatica is het zg. aspect. Men onderscheidt het imperfectieve en perfectieve aspect. De meeste werkwoorden bestaan in twee varianten, een imperfectieve en een perfectieve vorm, die samen een aspectpaar worden genoemd. Het imperfectieve aspect beziet de handeling op zich, het perfectieve aspect beziet de handeling in een context van situatiewisseling of resultaat. Ter illustratie: het werkwoord "openen" bestaat in twee vormen otkryvat' (imperfectief) en otkryt' (perfectief). In de zin "Ja dolgo otkryval dver', no ne otkryl jejo" ("Ik was lang bezig de deur te openen maar heb haar niet geopend") wordt voor de handeling van het openen het imperfectieve werkwoord gebruikt en voor het aangeven van het uitblijven van resultaat - het perfectieve werkwoord.

De gebiedende wijs komt eveneens voor in een perfectieve en een imperfectieve variant; hier heeft het aspect niet zelden een modaliteitsfunctie.

Het Russisch kent dertien zg. werkwoorden van beweging; ieder werkwoord komt in twee varianten voor: de ene variant drukt gerichte of concrete beweging uit (van A naar B, of op een concreet moment), de andere variant ongerichte of abstracte beweging (in meerdere richtingen, eenmalig; in één of meerdere richtingen, niet eenmalig). Zo heeft het werkwoord rijden twee varianten: echat' (gericht) en ezdit' (ongericht). "Hij rijdt naar Moskou" kan dus op twee manieren uitgedrukt worden: On edet v Moskvu (gericht: hij rijdt op dit moment naar Moskou) en On ezdit v Moskvu (ongericht: hij rijdt regelmatig naar Moskou).
Bron: wikipedia